New York bruist dag en nacht. Het is half zes in de ochtend, de Halloween party people kijken een beetje raar op als ze het hotel binnen lopen. De lobby staat vol met dames en heren in strakke pakjes, komen zij ook massaal terug van een Halloween feestje? Deze vrouwen en mannen staan klaar om zich te begeven naar Fort Wadsworth op Staten Island, supporters worden helaas niet toegestaan op het startterrein en blijven achter bij het hotel.
Over een half uur 7.00 locale tijd, zal de Verrazano-Narrows Bridge worden gesloten voor al het verkeer, om zo de brug klaar te maken voor de marathon.
Het lange wachten is begonnen, samen met 42.000 andere deelnemers zullen ook onze lopers via de Final Check-in, op het immense terrein moeten gaan wachten. Op het terrein staan een aantal tenten en er zijn meer dan 1500 toiletcabines (de heren wanen zich weer terug in hun studententijd, gezellig 1 wc delen met je 28 huisgenoten), er is muziek (voor de pre-marathon warming-up) en men kan gaan rusten (neem wel een krantje of wat plastic mee tegen het vochtige gras was het advies).
Wachten tot het zover is, wachten op het moment dat ze naar de startvakken kunnen lopen. In drie waves zullen de marathon lopers vertrekken. Onze lopers vertrekken in de eerste wave om 9.40 uur. En van klaar voor de start af is dan weinig te merken, ze zullen de eerste meters met name wandelend afleggen. Na het startschot komen pas na 3.5 km en na ruim 6 km alle startlijnen bij elkaar, het is namelijk logistiek niet mogelijk om 42.000 mensen dezelfde route te laten lopen. Zoals bij iedere wedstrijd komt er pas na 5 kilomater een beetje ruimte in het lopersveld. Met deze drie zogenaamde corrals (herkenbaar aan verschillende kleuren) komt er direct wat meer ruimte in het lopersveld. De tweede wave vertrekt om 10 uur en de derde om 10.20, als je een indruk wil krijgen hoe dit er nu uitziet kijk dan even op de unlimited dreams video...
Ik ga me voorbreiden op mijn taak als supporter. Het is een warm gevoel dat zoveel mensen in Nederland met ons meeleven en ik hoor jullie aanmoedigingen. Ook weet ik zeker dat Eric vandaag aanwezig is, om samen met mij te genieten van dit waanzinnige evenement.
Go runners Go!
zondag 1 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lieve lopers, mama en aanmoedigers in New York,
BeantwoordenVerwijderenWe hebben ongeveer een uur geleden een kaarsje voor papa en voor de lopers opgestoken in het kapelletje bij de heilige Eik in Oirschot.
Dit wilden we nog even zeggen:
TIES:
"hup hup hup goet lopen , sterkte succes Ties"
JURRE:
" mamaa ise tgoo jjjuujjkeleimnt, gootjes jurre: of:
" mama gaat het goed in New York, groetjes Jurre"
MEES:
"mama ik heb gekleurd, ik heb een hele dikke olifant gemaakt voor mama"
HEEL VEEL SUCCES!
Wat een mooie woorden op het blog en Eric zal jullie steunen op de moeilijke momenten! xx
Ties, Jurre, Mees
Es en de Bemmels