Here is the captain speaking

Zaterdag 31 november, de dag voor de marathon stond in het teken van rusten, eten en mentale voorbereiding.

Vragen als hoe laat staan we op, zal ik toch maar een jas gaan halen want het druppelt een beetje, zullen we het raam van de slaapkamer maar dicht doen in verband met het lawaai en de tocht; zal ik mijn oranje veters die eigenlijk iets te lang zijn toch maar niet in mijn schoenen doen, waar zal ik de D-tag plaatsen op mijn schoenen, hoeveel eten (vieze zoete gel..) en drinken moeten we meenemen voor onderweg, ga ik op de queensbridge via de linkerkant over de matten lopen (eronder zitten stalen roosters) of in het midden over het asfalt en met welk nummer op de I-pod kom ik over de finish? Eric zou hebben genoten van deze strategische vragen en met name zou hij ervoor hebben gezorgd dat er af en toe heerlijke verwarring zou zijn. Van de voorbereidingen rondom een halve marathon genoot hij het meest door zijn medelopers af en toe een beetje op het verkeerde been te zetten en dan met een serieus gezicht maar wel met pretogen de reactie af te wachten. Gelukkig heb ik de afgelopen dagen gemerkt dat de heren van het dreamteam geheel in de geest van Eric elkaar scherp houden. Aan de voorbereidingen zal het morgen dus niet liggen.

De weersvoorspelling is erg goed: zonnig en ongeveer 14 graden. Terwijl het deze avond nog heeft geregend, lijkt het dat de lopers morgen alleen nat zullen worden van het zweet en niet van de regen.

De stad New York is er ook klaar voor. Ik ben vanochtend naar de finish area geweest en dat zag er indrukwekkend uit. Alle New Yorkers zijn trots dat er zoveel deelnemers vanuit de hele wereld naar hun stad komen om de marathon te lopen. In winkels krijg je korting als ze horen dat je voor de marathon in New York bent (bij deze een gratis tip voor alle shoppers onder ons) en de hele stad is in het oranje gehuld.

Tenslotte zijn ook de supporters deze dagen klaar gestoomd voor de race. De laatste afspraken zijn gemaakt, waar we moeten staan, met hoeveel bananen, repen, sqeezers... De tijden worden gevolgd via de Atlete Alert (helaas niet meer mogelijk om aan te melden omdat het vol is) zodat de supporters op het juiste tijdstip kunnen aanmoedigen, verzorgen, waven, gillen, joelen en natuurlijk ook fotograferen. En na de marathon begint het pamperen weer opnieuw, Marij, Ingrid, Theoline en Caroline hebben morgen een zwaar taak te verrichten (Vanessa en Sacha, ik zal trachten Tom en Michel een beetje te ondersteunen in hun run). De supporters zijn goed in vorm. Zo zijn de juiste laarzen aangeschaft, de toeters en bellen getest en de spandoeken (eigenlijk zijn het aanmoedigingsborden) liggen klaar.

Rest mij nog de lopers een goede nachtrust toe te wensen zodat ze fit aan de start kunnen verschijnen. Robert Jan, Michel, Remco, Tom, Joost en Marc morgen heel veel succes, goede benen en rust in de kop.

En als er dan toch een moment komt dat jullie eventjes stuk zitten een kleine tip van de prof. “Wanneer een leeuw jaagt op een antilope, kijkt hij niet achterom. Hij moet eten.”
– Robert Cheruiyot