Jetlag

Je denkt dat je na zo'n eerste dag op dag twee wel gewend bent aan het tijdverschil. Wel, niks is minder waar in mijn geval....
De dag van vandaag begon met een gezamenlijke training in Central Park. Lekker vroeg op, waterig zonnetje, overal herfstbladeren en een grote groep Nederlandse hardlopers. Wat is Central Park dan mooi en wat komen de eerste marathongevoelens daar boven als je ziet dat de vlaggen er al hangen, de finisharea in gereedheid wordt gebracht, er steeds meer lopers komen en Michel zelfs tijdens zo'n onschuldige training over schema's praat. Leuk was ook dat Martien, Ingrid en Marij mee waren. Zondag zijn ze onze supporters maar vanmorgen hebben zij ook even aan het instituut New York Marathon geroken. Leuk!
Na de training heeft ieder de dag naar eigen wens verder ingevuld. Voor RJ, Theoline, Nicole, Caroline en mijzelf betekende dit een bezoek aan de Empire State Building. Nou, 86 etages is best hoog en het uitzicht is fantastisch maar om daar nou al die tijd voor in die vele rijen te staan...
Vervolgens lekker gelunched waarna Caroline en ik een fiets hebben gehuurd om eens even Central Park per fiets te verkennen. Absoluut de moeite waard want het park is prachtig, groot, gevarieerd en vol met mensen. We hebben ons dan ook niet verveeld. Zo zagen we dat de finisharea al bijna gereed is, hoe geluid- en beeldapparatuur wordt aangebracht, dat we zondag na de finish een appeltje krijgen en dat alle vlaggen van de deelnemende landen er inmiddels hingen. Moet prachtig zijn om op de tribune te zitten bij de finish echter om daar nou 1750 dollar voor te betalen.... We hebben nog even Strawberry Fields bezocht en hebben ons toen weer terug naar het hotel begeven. Hier ontmoetten we Marc en Marij met Joost en Ingrid, ook per fiets. Gelukkig konden ze weer rijden want onderweg, tijdens een stop bij Ground Zero, was van twee fietsen een compleet wiel ontvreemd. Ook een aparte ervaring.
Na een lekker Italiaans hapje hebben Caroline en ik ons naar de bioscoop begeven. This is It van Michael Jackson draait ook in de States en dat wilden wij wel zien. Ja, en dan merk je toch wel die jetlag: ik lag na 5 minuten al te pitten en Caroline heeft het niet veel langer volgehouden. Conclusie: we hebben ruim voor het einde Michael al gedag gezegd en lagen om 10 uur in bed. Daar had ik nog wel fut voor een blogbericht maar het duurt niet lang meer of ik lig in diepe rust.
Dan zitten er twee dagen op, twee dagen van genieten van New York want ook gisteren was met Madame Tussaud, veel wandelkilometers op Broadway en rond Ground Zero, een boottocht met de circle line en het door Nicole beschreven avondprogramma zeer de moeite waard. Morgen moet echter de knop om. Morgen staat in het teken van rust, veel drinken, koolhydraten stapelen, spullen klaarleggen en ontspannen. Morgen gaan we eindelijk horen welk schema Michel uiteindelijk voor zondag uit de kast haalt, gaan we horen of Tom definitief de griepverschijnselen achter zich heeft gehouden, hoe de klutsknieen van RJ hoe het doen, hoe de gebroeders Maas het dagje fietsen hebben verteerd en of de weersvoorspellingen onheilspellend blijven. Voor de dames zal het morgen wel een dagje winkelen worden of hebben ze dan ook last van een jetlag???